przesuwać się z trudem

См. также в других словарях:

• dopychać się – dopchać się, dopchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przesuwać się przy znacznym ścisku w oznaczonym kierunku; wchodzić gdzieś z trudem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopchać się do kasy. Dopchnąć się wreszcie do autobusu. Dopychał się z trudem do drzwi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przepychać się – przepchać się, przepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z użyciem siły otwierać sobie przejście w tłumie ludzi, gąszczu pojazdów itp.; przeciskać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepychać się do kasy, do wyjścia. Przepchnąć się przez ciżbę …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• toczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się ruchem obrotowym, przesuwać się na kołach, rolkach; posuwać się, jechać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pociąg toczy się po szynach. Kule toczą się po podłodze. Powóz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zataczać się – zatoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} iść chwiejnie, nie panując nad ruchami nóg, przesuwać się bezwładnie, z trudem utrzymując równowagę, zbaczać z drogi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyszedł z baru, zataczając się. Uderzony, zatoczył się i upadł. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… …   Słownik języka polskiego

• włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …   Słownik języka polskiego

• pełznąć — ndk Vc, pełznąćnę, pełzniesz a. pełźniesz, pełznij a. pełźnij, pełznąćnął a. pełzł, pełznąćzła, pełzli a. pełźli 1. «o płazach, gadach, owadach itp.: czołgać się, przesuwać się powoli, z trudem; pełzać» Ślimak pełznie po trawie. przen. «o mgle,… …   Słownik języka polskiego

• wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi …   Słownik języka polskiego

• ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

• ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… …   Słownik języka polskiego

• suwać — ndk I, suwaćam, suwaćasz, suwaćają, suwaćaj, suwaćał, suwaćany «ciągnąc, pchając przemieszczać coś w różnych kierunkach, tam i z powrotem (nie odrywając od podstawy); wykonywać czymś ruch posuwisty; przeciągać, przesuwać» Suwać krzesło po… …   Słownik języka polskiego